Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας έμπορος υφασμάτων που ζούσε σε ένα χωριό με τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά. Ήταν αρκετά ευκατάστατοι. Είχαν μια όμορφη κότα που έβαζε ένα αυγό κάθε μέρα. Δεν ήταν ένα συνηθισμένο αυγό, αλλά ένα χρυσό αυγό. Όμως ο άντρας δεν ήταν ικανοποιημένος με αυτό που έπαιρνε κάθε μέρα. Ήταν ένας άνθρωπος που ήθελε να πλουτίσει.
Ο άντρας ήθελε να πάρει όλα τα χρυσά αυγά της κότας του με μία κίνηση. Έτσι, μια μέρα, το σκέφτηκε καλά και τελικά αποφάσισε ένα σχέδιο. Αποφάσισε να σκοτώσει την κότα και να μαζέψει όλα τα αυγά.
Την επόμενη μέρα, όταν η κότα έβαλε ένα χρυσό αυγό, ο άντρας άρπαξε το αυγό, πήρε ένα κοφτερό μαχαίρι, της έκοψε το λαιμό και άνοιξε το σώμα της. Δεν υπήρχε τίποτα άλλο παρά αίμα παντού και κανένα ίχνος αυγού. Ήταν πολύ λυπημένος γιατί τώρα δεν θα είχε ούτε ένα αυγό.
Η ζωή του ήταν ευτυχισμένη και χωρίς έγνοιες όταν είχε μόνο ένα αυγό την ημέρα, αλλά τώρα έκανε ο ίδιος τη ζωή του δυστυχισμένη. Το αποτέλεσμα της απληστίας του ήταν ότι άρχισε να φτωχαίνει μέρα με τη μέρα και τελικά έγινε ένας φτωχός άνθρωπος. Πόσο άτυχος και πόσο ανόητος ήταν.
Μόραλ: Όποιος επιθυμεί περισσότερα, χάνει τα πάντα. Πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι με ό,τι έχουμε ήδη.
